OTİZM
Otizm, iletişim ve sosyal etkileşim alanlarını olumsuz
etkileyen, yaşamın ilk üç yılında ortaya çıkan gelişimsel bir bozukluktur.
Otizme yardımcı testler dışında tanı koyacak hiçbir psikolojik test yoktur sıklıkla
sosyal gelişim alanındaki bozukluklarla kendini belli eder.
Belirtileri
İnsanlara karşı ilgisizdirler, göz teması kurmazlar ve isimleri
ile seslenilirse bakmazlar.
Fiziksel temastan kaçınırlar, kucağa alınmak istemezler ve
birçoğunda anneye bağlılık yoktur.
Çoğu zaman ifadesiz bir yüzleri vardır.
Otizmli çocukların geneli konuşmayı iletişim aracı olarak
kullanmazlar. Konuşmaya hiç başlamadıkları da olur. Konuşabilen çocukların
kullandıkları kelime sayısı az olabilir ve basit cümleler kullanırlar.
Yaşıtları ile oyun oynamazlar, arkadaşlık ilişkileri
bozuktur. Oyun oynarken oyuncakları amaçlarına uygun kullanmazlar.
Başkalarının duygularını anlamazlar ve genelde olaylara
uygun tepkiler vermezler.
Eski alışkanlıkları devam ettirmekten hoşlanırlar, yeniliğe
karşı direnç vardır.
Tekrar eden davranışlar ve sınırlı ilgi alanları vardır.
Müziğe, televizyona ve parlak nesnelere ilgileri vardır.
Ağrıya karşı dayanıklıdırlar.
Tedavi
Teşhis konulduktan sonra özel eğitime başlanmalıdır. En iyi
eğitim, duyu bütünleme terapisi ve davranışsal eğitim yöntemidir.
